فویل آلومینیومی اغلب در زبان عامیانه به آن گفته می شود “فویل قلع” به دلایل تاریخی و شباهت های ظاهری این دو ماده. با این حال, توجه به این نکته مهم است که فویل آلومینیوم و فویل قلع یکسان نیستند.
به همین دلیل گاهی اوقات فویل آلومینیومی نامیده می شود “فویل قلع”:
زمینه تاریخی: عبارت “فویل قلع” در زمانی که از قلع واقعی برای ایجاد ورقه های نازک برای بسته بندی و نگهداری مواد غذایی استفاده می شد، منشا گرفت.. قبل از استفاده گسترده از آلومینیوم, قلع معمولاً برای وسایل خانه استفاده می شد, از جمله بسته بندی مواد غذایی. در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20, قلع در دسترس مردم و آشناتر از آلومینیوم بود.
ظاهر و کاربرد: ورقه ی آلومینیومی و فویل قلع ظاهر براق مشابهی دارند, مخصوصا وقتی جدید. آنها هر دو نازک و چکش خوار هستند, making them suitable for wrapping and covering food. علاوه بر این, both materials were used for similar purposes in the kitchen, such as covering dishes during cooking or wrapping leftovers.
Language and Tradition: Language often carries over old terms even when the materials they refer to change. عبارت “فویل قلع” became ingrained in popular language, and even as aluminum gradually replaced tin due to its superior properties, the older term persisted.
Nostalgia: عبارت “فویل قلع” may also be used for nostalgic or traditional reasons, as some people might remember their grandparents or older generations using the term before aluminum became more common.
با این حال, it’s essential to differentiate between aluminum foil and actual tin foil:
ورقه ی آلومینیومی: The modern material used today for wrapping food, پخت و پز, عایق, and various other applications is made from aluminum. فویل آلومینیومی سبک وزن است, بسیار انعطاف پذیر, و رسانایی حرارتی عالی دارد, آن را به محصولی همه کاره و پرکاربرد تبدیل کرده است.
فویل قلع: فویل قلع واقعی, ساخته شده از قلع, در گذشته استفاده می شد اما به دلیل فراوانی آلومینیوم تا حد زیادی جایگزین آن شده است, هزینه کمتر, و خواص بهتر. به دلیل نگرانی در مورد واکنش پذیری بالقوه قلع با غذاهای اسیدی، قلع تا حد زیادی به نفع آلومینیوم برای بسته بندی مواد غذایی حذف شده است..
